به گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی، محمود طغرایی با اعلام این خبر گفت: تکیه تاریخی داروغه در پایین خیابان مشهد،خیابان نواب صفوی۲، نبش کوچه شهید سالاری مقدم و در محل تقاطع دو راسته قدیمی کوچه حوض مسگران و کوچه تاریخی یوسفخان( کوچه خانه تاریخی داروغه) واقع شده و هماکنون این اثر تاریخی در مسیر زیارتی گذر پیاده راه به سمت حرم مطهر امام رضا (ع) قرار گرفته و بیش از ۱۲۰ سال قدمت دارد.
رئیس اداره ثبت وحریم آثار تاریخی اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی ادامه داد: بر روی سر در ورودی حسینیه که به راسته معروف «حوض مسگران» باز میشود، بر روی کاشی هفت رنگ عبارت هیات متحده محلی جان نثاران امام حسن عسگری(ع)، یاحسین مظلوم، یا قمر بنی هاشم و حسینیه داروغه، به خط ثلث و دو بیت شعر به خط نستعلیق به شرح ذیل خوشنویسی شده است.
او با بیان اینکه روی یک کتیبه تاریخ ۱۳۶۶ هجری قمری درج شده است، تصریح کرد: این بنا با طرح متداول تکیهها یا حسینیه های اواخر قاجار که دارای یک حیاط مرکزی سرباز و فضاهای سرپوشیده پیرامونی است، از هویت معماری قابل توجهی برخوردار است و همچنان مورد بهرهبرداری و احترام متولیان و مردم محل است.
طغرایی گفت: در حال حاضر تمام هفته و شبهای جمعه در داخل این حسینیه، مراسم روضهخوانی و صرف شام انجام میشود که به گفته متولیان آن این رسم از قدیم الایام وجود داشته است. در داخل حسینیه چندین عکس قدیمی وجود دارد که گویای حضور چندین نسل از خاندان شکوهی در این تکیه است، به گفته آقای شکوهی خادم کنونی تکیه، این عکس در حدود ۶۰ سال قدمت داشته و در آن عموهای بزرگ او در عکس حضور دارند.
رئیس اداره ثبت وحریم آثار تاریخی اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی اظهار کرد: خاندان شکوهی از دیر باز تاکنون به عنوان یک خدمت موروثی، در نقاره خانه حضرت رضا(ع) حضور داشته و افتخار نواختن نقاره و طبل نوازی حرم مطهر را دارند.
او با بیان این که بقایای اندکی از بافت تاریخی مشهد باقی مانده است، تصریح کرد: بررسیها نشان میدهد این محدوده به عنوان بخش کوچکی از بافت تاریخی مشهد قدیم، همچنان برخی از بناهای قدیمی خود را حفظ کرده و ضروری است همچنان مورد حفاظت، باز پیرائی و مرمت شهری قرار گیرد.
طغرایی یادآور شد: در مجاورت این حسینیه، یک آب انبار تاریخی تکیه داروغه از دوره قاجاریه قرار داشته که آن هم به شماره ۳۳۳۷۲ مورخ ۱۳۹۹/۱۲/۱۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
رئیس اداره ثبت وحریم آثار تاریخی اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی تصریح کرد: در راسته تاریخی موجود نیز یک منبع آب آجری موسوم به منبع آب خردو، اثری از دوران پهلوی قرار دارد که آن اثر نیز در فهرست ملی آثار تاریخی ثبت شده است، خانه تاریخی داروغه، اثر دیگری از اواخر دوره قاجار نیز در حاشیه کوچه یوسفخان قرار داشته و با فاصله یبست متری از این حسینیه، به عنوان یکی از مهمترین خانههای مرمت شده بافت تاریخی مشهد محسوب میشود.
او گفت: در شهر مقدس مشهد، تکیهها و حسینیههای تاریخی بسیاری وجود داشته و هماکنون به تعداد اندکی از آن باقی مانده که از آن جمله میتوان به تکیه کرمانیها اشاره که بیش از نیمی از آن از بین رفته است. حسینیه داروغه از معدود حسینیههای بهجای مانده در مشهد از که هر چند تاکنون دچار بیتوجهیهای زیادی شده اما شاکله کلی آن باقی مانده و در بافت تاریخی پایین خیابان مشهد، به عنوان یک عنصر هویتی مذهبی ارزشمند باید مرمت و باز زنده سازی شود.
انتهای پیام/
نظر شما